80. rocznica śmierci bł. bpa Michała Kozala (26 I 1943)

Dziś mija okrągła, 80. rocznica męczeńskiej śmierci błogosławionego biskupa Michała Kozala.

Michał Kozal urodził się 25 IX 1893 roku w Nowym Folwarku (obecnie woj. wielkopolskie, pow. krotoszyński) jako syn oficjalisty dworskiego. Po ukończeniu szkoły powszechnej, a potem gimnazjum w Krotoszynie w 1914 roku wstąpił do seminarium duchownego. Początkowo na księdza kształcił się w Poznaniu, potem w Gnieźnie. Na kapłana wyświęcony został w 1918 roku. Posługę pełnił jako wikary najpierw w Kościelcu (obecnie woj. kujawsko-pomorskie, pow. inowrocławski), potem w Pobiedziskach (obecnie woj. wielkopolskie, pow. poznański). W 1920 roku został administratorem parafii w Krostkowie (obecnie woj. wielkopolskie, pow. pilski).

Dał się poznać jako duchowny zaangażowany w swą pracę, pobożny, życzliwy wobec ludzi. Wykazywał się gorliwością w katechizacji. Wiele godzin spędzał w konfesjonale.

W 1927 prymas August Hlond, doceniając młodego kapłana, uczynił go nauczycielem w seminarium w duchownym w Gnieźnie. Dwa lata później, w 1929 roku, w wieku zaledwie 36 lat, został mianowany jego... rektorem. Dodatkowo został mianowany tytularnym biskupem Lappy na Krecie w Grecji, co jednak było tytułem grzecznościowym. Cieszył się sporym szacunkiem alumnów.

Funkcję rektora pełnił do roku 1939, kiedy to został biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej. Nominację odebrał 13 VIII, zaledwie kilkanaście dni przed wybuchem wojny. Gdy to nastąpiło, nie opuścił terenu diecezji w przeciwieństwie do biskupa ordynariusza. Zarządzał wszystkim pod jego nieobecność.

7 XI 1939 r. został aresztowany przez Niemców. Umieścili go w więzieniu we Włocławku. Od stycznia 1940 r. do 3 IV 1941 r. był internowany w pocysterskim klasztorze salezjanów w Lądzie nad Wartą (obecnie woj. wielkopolskie, pow. słupecki). Potem znowu trafił do więzienia, tyle że w Inowrocławiu (miasto powiatowe w woj. kujawsko-pomorskim). Potem był przenoszony kilkakrotnie w różne miejsca. Niemcy więzili go jeszcze w Poznaniu, Berlinie, Halle, Weimarze i Norymberdze. Wszędzie z powodu pobożności i niezłomnej postawy był upokarzany i prześladowany.

Wreszcie w lipcu 1942 r. hitlerowcy umieścili go w obozie koncentracyjnym w Dachau. Pomimo bicia, dręczenia psychicznego i pracy ponad siły zachowywał siłę ducha. Mimo tego, że sam cierpiał głód, dzielił się jedzeniem z innymi, a także niósł posługę umierającym.

W styczniu 1943 r. zachorował na tyfus. Został dobity zastrzykiem z fenolu 26 I 1943 roku. Ciało zostało spalone w krematorium.

Po męczeńskiej śmierci sława świętości biskupa Kozala utrwaliła się wśród duchowieństwa i wiernych, którzy prosili Boga o łaski za jego wstawiennictwem. Zaraz po wojnie zaczęto zabiegać o beatyfikację. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1960 roku, a zakończył się uznaniem za błogosławionego w 1987 roku. Oficjalnie ogłosił to papież Jan Paweł II podczas swej trzeciej pielgrzymki do Polski w tym roku.

Jest patronem Włocławka, Krotoszyna, gminy Krotoszyn, diecezji bydgoskiej, Wyższego Seminarium Duchownego w Bydgoszczy i Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Pod jego wezwaniem jest kilkanaście parafii w Polsce: w Bydgoszczy, Działoszynie, Gnieźnie, Janikowie, Kaliszu, Lipnie, Morągu, Pruszczu Gdańskim, Radomsku, Słupcy, Solcu Kujawskim, Śremie, Świnoujściu, Wągrowcu, Ligocie koło Ostrowa Wielkopolskiego, Ryjewie koło Kwidzyna.

Ciekawostką jest to, że sentencję autorstwa błogosławionego Michała Kozala – "Od przegranej orężnej bardziej przeraża upadek ducha u ludzi" wykorzystał w swym przemówieniu amerykański prezydent Donald Trump podczas przemówienia wygłoszonego w czasie wizyty w Polsce.