Dziś odbyła się inauguracja roku akademickiego 2021/2022 w Radzyńskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku połączona z wykładem i występami artystycznymi.

Uroczystość odbyła się w sali kina. Rozpoczęła się o godz. 11:00. Dariusz Gałan, prezes Radzyńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, przywitał wszystkich zgromadzonych. W swoim przemówieniu podkreślał znaczenie placówki. Wskazywał, iż osoby starsze też chcą być aktywne i zdobywać wiedzę. Jego wystąpienie przerwane było wykonaniem hymnu akademickiego ("Gaudeamus igitur").

Po przemówieniu Dariusza Gałana były też krótkie przemówienia zaproszonych gości – burmistrza Jerzego Rębka i starosty Szczepana Niebrzegowskiego. Obaj podziękowali za zaproszenie i zapewniali o swoim uznaniu dla RUTW.

Później przyszedł czas na wykład Anny Wasak. Pierwsza połowa wykładu dotyczyła pałacu Potockich, a w szczególności znajdujących się na jego fasadzie rzeźb dłuta Jana Chryzostoma Redlera. Dla mieszkańców Radzynia pałac spowszedniał, a na rzeźby niekiedy w ogóle nie zwracają uwagi. Ktoś kiedyś wykładowczyni powiedział "To są tam jakieś rzeźby??". Tymczasem w istocie nie tylko tam się znajdują, ale są prawdziwymi dziełami, pełnymi subtelnej symboliki. Problemem w podziwianiu jest jednak nie tylko niewiedza oglądających, ale także fakt, iż są umieszczone wysoko, przez co trudno dostrzec wiele detali. Anna Wasak radziła, by oglądać je przez lornetkę albo robić im zdjęcia aparatem ze specjalnym obiektywem umożliwiającym robienie zbliżeń. Potem po kolei omawiała rzeźby z zespołu pałacowego na przykładach. Jako pierwsze wymienione zostały rzeźby umieszczone nad bramą w zachodnim skrzydle. Przedstawiają kartusze z herbami Potockich i Kątskich – Pilawą i Brochwiczem, zdobyte sztandary i inne przedmioty związane z wojskowością, nawiązujące do bycia przez Eustachego Potockiego generałem. Po bokach, na prawo i lewo od herbów stoją dwie symboliczne postacie symbolizujące... architekturę wojskową i architekturę cywilną. Inne rzeźby Redlera na pałacu przedstawiają dwanaście prac Heraklesa, co jest motywem zaczerpniętym z mitologii greckiej. Mit ten opowiada o ciężkich, niewykonalnych pracach, jakie miał wykonać heros za karę za nieumyślne zabójstwo, m. in. walkę z hydrą lernejską, której po ucięciu łba wyrastały dwa kolejne. Walki te zostały przedstawione na znajdujących się na pałacu rzeźbach. Do mitologii greckiej nawiązują prawdopodobnie także rzeźby przedstawiające jelenia osaczonego przez psy, co ma być ilustracją mitu o Akteonie, który za karę za podglądanie bogini Artemidy został zamieniony w jelenia i rozszarpany przez własne psy myśliwskie, a także uciekającego konia przeskakującego przeszkodę przypominającą falę, co też ma nawiązywać do jednego z mitów. Rzeźba konia była też sygnałem, że w części pałacu, nad którą umieczono rzeźbę, jest stajnia. Do mitologii nawiązują także płaskorzeźby umieszczone na fasadzie nad wejściem do pałacu od strony parku (Flora i Zefir mający symbolizować miłość małżeństwa Potockich, podobnie jak wspomniane zestawienie herbów), a także grupa rzeźbiarska "Rydwan Apollina"znajdująca się nie na pałacu, ale na Oranżerii. Jest tam też pewien zastanawiający szczegół, a mianowicie putta ustawiające wazon albo... chcące go przewrócić. Pośród rzeźb nie nawiązujących do mitologii wymienić można rzeźby przedstawiające zbroje na słupach bramy wjazdowej od strony stawów, także nawiązujące do bycia przez Eustachego Potockiego wojskowym, jak równieź figurę przedstawiającą postać jeńca kozackiego, co ma nawiązywać do tradycji walk z Kozakami, jakie toczyli członkowie rodziny Potockich – przodkowie Eustachego – w XVII wieku. Była też niegdyś rzeźba przedstawiająca jeńca tureckiego, ale nie zachowała się do naszych czasów.

W drugiej części wykładu omówione zostały sylwetki dzierżawców i właścicieli dóbr radzyńskich poprzedzających Potockich – Mikołaja Cebulki, Kazanowskich, potem Mniszchów, wreszcie Stanisława Szczuki, dziadka Marii z Kątskich Potockiej.

Cały wykład był ilustrowany odpowiednimi zdjęciami i obrazkami, wyświetlanymi przez elektroniczny rzutnik na kinowym ekranie.

Po tym, jak zakończył się wykład, rozpoczęła się część artystyczna. Wystąpiły uczennice Państwowej Szkoły Muzycznej im. Karola Lipińskiego, które grały na flecie poprzecznym, gitarze i fortepianie, podopieczni Szkoły Tańca i Gimnastyki "Diament" – para tancerzy prezentująca różne tańce (m. in. passo doble) oraz dwie młode gimnastyczki prezentujące występy taneczno-gimnastyczne zatytułowane "Miłość" i "Taniec pająka", trzy uczennice Szkoły Podstawowej nr 2, które wspomniały z sympatią wspólne lekcje z udziałem osób z RUTW oraz odczytały wiersz Anny Wasak o legendzie o Urszuli Potockiej i śladzie końskiego kopyta, wreszcie Marian Kwasowiec, który zaśpiewał trzy swoje piosenki, w tym jedną nową o Radzyniu.