Z inicjatywy Radzyńskiego Towarzystwa Regionalnego 30 maja na cmentarzu żydowskim w związku z 80. rocznicą powstania w getcie warszawskim odbyła się uroczystość upamiętnienia byłych mieszkańców Radzynia - ofiar Holokaustu.

Pierwsza część uroczystości rozpoczęła się powitaniem przybyłych przez prezesa Zarządu RTR - Tadeusza Pietrasa - oraz wykładu: "Powstanie w getcie warszawskim heroiczną walką o godną śmierć" wygłoszonym przez Tomasza Mańkę.

Po wysłuchaniu wykładu upamiętniono ofiary Holokaustu chwilą ciszy, złożeniem zniczy i wiązanek kwiatów oraz symbolicznych kamieni.

Przed częścią poświęconą wernisażowi zaprezentowanych macew historię ich odnalezienia na prywatnym terenie przyległym do dawnego budynku aresztu Gestapo opowiedział Tadeusz Pietras. Podziękował również wolontariuszom, którzy posprzątali cmentarz zarówno w ubiegłym i tym roku, przygotowali stelaże do prezentacji macew oraz przywieźli je z magazynu, gdzie aktualnie są przechowywane.

Krótki wykład na temat macew p. t. "Macewy i ich symbolika" wygłosiła Jolanta Bilska. W jego trakcie zapoznała słuchaczy z symbolami występującymi na macewach, objaśniła je począwszy od tych, które identyfikują imię i imię ojca zmarłego, aż do ukazujących cechy charakteru czy opisujących wykonywany zawód. Podkreśliła również, że na samym dole każdej macewy znajduje się pięć hebrajskich liter: TNCBH. To pierwsze litery tradycyjnego zwrotu: "Niechaj jego dusza zostanie włączona w wieniec życia wiecznego".

Po wykładzie głos zabrali zaproszeni goście. Następnie przybyli na uroczystości wspólnie oglądali wyeksponowane macewy.

Podczas drugiej części w Świetlicy Środowiskowej "Tymko" odbyło się otwarcie wystawy reprodukcji prac Geli Seksztajn - malarki związanej z Radzyniem, która zginęła podczas powstania w getcie warszawskim. Historię jej życia w skrócie przedstawił Andrzej Kotyła.

Gela Seksztajn urodziła się w żydowskiej rodzinie rzemieślniczej w 1907 roku. Karierę artystyczną rozpoczęła około 1930 roku w Warszawie. Wraz z mężem, którego poślubiła w 1938 r. - pochodzącym z Radzynia Izraelem Lichtensztejnem - zamieszkali w Warszawie gdzie Gela Seksztajn pracowała w szkołach żydowskich, ucząc dzieci rysunków i prac ręcznych. Po wybuchu II wojny światowej została wraz z rodziną przesiedlona do getta warszawskiego gdzie 4 listopada 1940 r. urodziła córkę Margelit. Na przełomie lipca i sierpnia 1942 roku Seksztajn przygotowywała swoje obrazy do ukrycia. Udało się to dzięki jej mężowi, który wraz z Emanuelem Ringelblumem, założycielem konspiracyjnej grupy "Oneg Szabat" (Radość Soboty), przygotowując tzw. Archiwum Getta Warszawskiego, poświęcili na jej pracę jedną ze skrzynek, gdzie ukryto ponad 300 prac pochodzących z lat 1930-1942, wraz z biografią, testamentami jej i jej męża. Opierając się na informacjach zachowanych w dokumentach należy przyjąć, że Gela Seksztajn wraz z córeczką Margelit zginęły podczas powstania trwającego do 16 maja 1943 roku.