540. rocznica śmierci bł. Michała Giedroycia (4 V 1485)

Dziś mija 540. rocznica śmierci błogosławionego Michała Giedroycia.

Michał Giedroyć (Mykolas Giedraitis) urodził się prawdopodobnie w 1425 roku w Giedrojciach na Litwie. Pochodził ze znaczącego litewskiego rodu noszącego tytuł książęcy, pochodzącego od litewskich książąt udzielnych. Od dzieciństwa był niepełnosprawny, gdyż utracił władzę w części nogi, przez co musiał poruszać się o kuli. To obok niskiego wzrostu wpłynęło na niego. Skupiał się na modlitwie i nauce.

Gdy był już dojrzały, postanowił wstąpić do Zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty. Wybór zakonu prawdopodobnie nie miał związku ze sprawami duchowymi, a tym, że to właśnie zgromadzenie miało swój klasztor w Bystrzycy, niedaleko od posiadłości jego rodziny. Trafił do nowicjatu właśnie tam, jednakże potem został przeniesiony z Litwy do Polski, a konkretnie do Krakowa. Nowicjat ukończył i stał się zakonnikiem, ale nigdy nie przyjął święceń kapłańskich. W Krakowie zaczął też studia filozoficzne na Akademii Krakowskiej, w wyniku których uzyskał stopień bakałarza.

Błogosławiony poprosił kapitułę zakonu, by móc zostać w Krakowie i pracować jako kościelny w kościele p. w. św. Marka na Starym Mieście. Wyrażono na to zgodę. Funkcję tę pełnił do końca życia, bardzo się do niej przykładając, dbając o porządek w świątyni i o ołtarze. Giedroyć znany był też z wielkiej pobożności. Szczególne nabożeństwo miał do znajdującego się w tym kościele dużego krzyża, a także do wizerunku Maryi, który został z tego powodu nazwany "Matką Bożą Giedroyciową". W trakcie modlitwy przed wspomnianym krucyfiksem doznał objawienia. Chrystus powiedział mu: "Bądź cierpliwy do śmierci, a Ja dam ci koronę życia". Obok modlitw błogosławiony oddawał się też umartwieniom – surowym postom i biczowaniom.

Warto zaznaczyć, że Michał Giedroyć przy tym wszystkim nie był odludkiem, aczkolwiek najchętniej szukał towarzystwa ludzi pobożnych. Przyjaźnił się z Świętosławem Milczącym, św. Janem z Kęt, św. Szymonem z Lipnicy, św. Stanisławem Kazimierczykiem oraz Izajaszem Bonerem. Zwrócić uwagę może, iż w XV-wiecznym Krakowie była tak osób wyniesionych na ołtarze. Poza wspomnianymi osobami utrzymywał kontakty z innymi ludźmi, modląc się w ich intencji.

Błogosławiony Michał Giedroyć zmarł 4 V 1485 roku. Został pochowany w podziemiach kościoła św. Marka, w którym pełnił posługę. Po jego śmierci zaczęto odnotowywać związane z nim cuda. Już za życia były przypadki uzdrowień, które przypisywano jego modlitwom. Z tego powodu rozpoczęto proces beatyfikacyjny. Został on jednak przerwany w XVII wieku i wznowiony dopiero w XX wieku, ostatecznie zakończony uznaniem Michała Giedroycia za błogosławionego 7 XI 2018 roku. Ogłoszono go (obok św. Jadwigi królowej) patronem zakonu jadwiżanek wawelskich (Zgromadzenia Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego).