Dziś w Kościele jest Uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej ustanowiona, by upamiętnić najsłynniejszy w Polsce wizerunek Matki Bożej. Pod jego wezwaniem jest kaplica dojazdowa radzyńskiej parafii MBNP w Lichtach. Jego dość swobodna kopia znajduje się w radzyńskim kościele Trójcy Swiętej.

Nie wiadomo, kiedy powstał częstochowski wizerunek Maryi. Hipotezy mówią o VII i X wieku. Jest nawet legenda, według której miało go namalować na desce od stołu sam św. Łukasz Ewangelista. Jedyną rzeczą w miarę pewną jest to, iż został namalowany we wschodniej części cesarstwa rzymskiego, przekształconej w Bizancjum.

Przypuszcza się, że właśnie z Bizancjum ikona trafiła na Ruś. Legenda głosi, że otrzymał ją książę halicki Lew od cesarza bizantyjskiego.

W XIV wieku Ruś Halicka była terenem szeregu wojen między Polską, Litwą, Węgrami i Tatarami. W czasie wojennej zawieruchy obraz został przez kogoś ukryty na zamku w Bełzie. Tam właśnie odnalazł go książę Władysław Opolczyk, książę opolski, współpracownik króla Ludwika Węgierskiego.

Zabrał on ikonę i umieścił w kościele w Częstochowie (wtedy Stara Częstochowa). Powierzył opiekę nad nią specjalnie sprowadzonemu z Węgier zakonowi paulinów (Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika). Wzgórze, na którym znajdował się kościół, zaczęto nazywać Jasną Górą.

Obraz szybko stał się słynący łaskami, a częstochowski klasztor rychło stał się znaczącym sanktuarium, które przyćmiło to na Świętym Krzyżu.

Najstarszy zachowany opis cudownego uzdrowienia pochodzi z roku 1402. O sławie jasnogórskiego obrazu świadczy również to, że już w tamtych czasach sporządzano jego kopie. W 1390 roku miał ją Głogówek, zaś w 1392 - Sokal.

Stąd też już w pierwszym ćwierćwieczu XV wieku przybywało na Jasną Górę mnóstwo pielgrzymów. To stało się przyczyną szokującego zdarzenia z 1430 roku, gdy grupa rycerzy wymyśliła sobie na podstawie owej dużej liczby pielgrzymów, że klasztor musi być niesamowicie bogaty. Dokonali napadu. Spotkał ich jednak zawód, gdyż nie znaleźli spodziewanych skarbów. Zrabowali tylko naczynia liturgiczne, a wściekłość wyładowali, uszkadzając obraz. W jego renowację zaangażował się sam król Władysław Jagiełło, który zatrudnił ruskich malarzy, którzy mieli go odnowić. Prace trwały około 2 lata. Trwałym śladem po owym zbezczeszczeniu są charakterystyczne dwie rysy na policzku Maryi.

Z kolejnymi dziesięcioleciami rosła sława jasnogórskiego sanktuarium. Pielgrzymowali tam ludzie wszystkich stanów. Z czasem "Matka Boska Częstochowska" zaczęła mieć znaczenie nie tylko religijne, ale też patriotyczne. W okresie "Potopu" Szwedzi chcieli zająć sanktuarium. Polacy dowodzeni przez ówczesnego przeora, o. Augustyna Kordeckiego, nie dopuścili to tego. Obrona przekształconego w twierdzę klasztoru wywołała wielkie wrażenie w całym kraju i przyczyniło się do narastania buntu, który doprowadził ostatecznie do pokonania Szwedów.

Mniej znana, ale też znacząca i też zwycięska była obrona Jasnej Góry przed Rosjanami w okresie walk z nimi w trakcie konfederacji barskiej.

W 1717 roku "Matka Boska Częstochowska" została oficjalnie za zgodą papieża ukoronowana. Zwyczaj dodawania korony wizerunkom Matki Bożej za zgodą papieża ma podkreślać znaczenie danego obrazu. W tym wypadku nie było co do tego wątpliwości.

Zaborcy, a nawet hitlerowcy i komuniści w XX wieku nie odważyli się podnieść ręki na cudowny obraz. W dziejach nie tylko polskiego Kościoła, ale w ogóle Polski odgrywa on rolę niezwykłą. Co roku przybywa do niego tysiące pielgrzymów. Klasztor jasnogórski jest najważniejszym sanktuarium maryjnym w Polsce.

Stąd też papież Pius X wyraził w 1904 roku zgodę, by wprowadzić wspomnienie Matki Boskiej Częstochowskiej. Początkowo było ono wyznaczone na 29 VIII. W 1931 roku papież Pius XI potwierdził tę decyzję, podnosząc wspomnienie je do rangi uroczystości, rozszerzając ją na cały Kościół i przenosząc na 26 VIII.

Dlatego to właśnie 26 VIII 1956 roku polski Episkopat na Jasnej Górze, choć bez więzionego jeszcze wtedy przez komunistów prymasa Stefana Wyszyńskiego, za to w obecności miliona wiernych przypomniał i odnowił śluby złożone przez króla Jana Kazimierza w 1656 roku oraz otworzył 10-lecie wielkiego programu obchodów 1000-lecia chrześcijaństwa w Polsce.

Ślady kultu i znaczenia jasnogórskiego obrazu można znaleźć także w naszym mieście. Pośród uczestników pieszych pielgrzymek do Częstochowy nie brakuje mieszkańców Radzynia i okolic. Relacje z nich zamieszczane co roku na naszym portalu cieszą się nieodmiennie zainteresowaniem czytelników.

W najstarszej istniejącej radzyńskiej świątyni - kościele p. w. Trójcy Świętej - znajduje się kopia "Matki Boskiej Częstochowskiej". Trzeba jednak zaznaczyć, iż jest to kopia nader swobodna. Główny zarys obrazu przypomina oryginał, ale niektóre detale przypominają raczej inny wizerunek Maryi - "Matkę Boską Śnieżną". Oprócz tego w tle umieszczone zostały różne inne sceny religijne - Boże Narodzenie, cierniem koronowanie, Zwiastowanie, biczowanie Pana Jezusa oraz wizerunek św. Barbary.

Owa swobodna kopia "Matki Boskiej Częstochowskiej" została namalowana w 1910 roku przez Józefa Jędrzejczaka. Umieszczono ją w ołtarzu w bocznej kaplicy po lewej stronie zwanej kaplicą Mniszchów. Zastąpiła znajdujący się tam wcześniej XVIII-wieczny obraz "Matka Boża Różańcowa", którym odtąd jedynie sporadycznie bywa zastępowana.

Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy - druga z radzyńskich parafii - ma z kolei całą kaplicę dojazdową mającą własne wezwanie - właśnie Matki Boskiej Częstochowskiej. Owa kaplica dojazdowa, którą można nawet nazwać kościółkiem, znajduje się w Lichtach. Jest to wieś położona 10 kilometrów na południe od Radzynia. W kaplicy w Lichtach w niedziele odprawiane są msze święte o godzinie 12:00. Stanowi to udogodnienie dla wiernych z Licht i sąsiedniego Niewęgłosza, którzy mają do Radzynia spory kawałek drogi.

W diecezji siedleckiej pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej są parafie w Garwolinie, Gręzówce, Krynicy, Krzesku-Majątku, Radoryżu Kościelnym, Starych Szpakach, Starym Brusie i Zabieżkach.