Święta Monika

Dziś Kościół wspomina świętą Monikę, matkę świętego Augustyna.

Święta Monika urodziła się w Tagaście (obecnie Suk Ahras w Algierii) prawdopodobnie około roku 330. Pochodziła z rodziny chrześcijańskiej. Wydano ją za mąż za urzędnika Patrycjusza, który był poganinem. Było to trudne małżeństwo. Patrycjusz był człowiekiem gwałtownego usposobienia. Różnica wiary też odgrywała rolę. W końcu jednak pod wpływem żony po latach Patrycjusz zmienił się, a pod koniec życia przyjął chrzest. Mieli trójkę dzieci – synów Augustyna i Nawigiusza oraz nieznaną z imienia córkę.

W późniejszych latach życia głównym zmartwieniem Moniki był syn Augustyn. Lekceważył chrześcijaństwo, prowadził hedonistyczny tryb życia, nie stroniąc od rozpusty, potem przystał do sekty manichejczyków. To wszystko bardzo martwiło Monikę, która była pobożną kobietą, bardzo kochała syna i chciała, by zszedł ze złej drogi. Dużo się modliła za niego.

Gdy Augustyn osiadł w Mediolanie, odnalazła go tam. Miejscowy biskup, święty Ambroży, pocieszał ją, mówiąc: Matko, jestem pewien, że syn tylu łez musi powrócić do Boga". Istotnie się tak stało, i to głównie dzięki św. Ambrożemu, który sporo rzeczy Augustynowi wyjaśnił i doprowadził do przyjęcia przez niego chrztu. Augustyn nie tylko się nawrócił, ale został duchownym, mało tego – stał się jednym z najwybitniejszych myślicieli w dziejach całego chrześcijaństwa, świętym i doktorem Kościoła.

Święta Monika zmarła w 387 roku w Ostii (miasto we Włoszech u ujścia Tybru do morza) w trakcie drogi powrotnej w rodzinne strony, niedługo po nawróceniu syna, i w Ostii została pochowana. W 1162 r. jej szczątki zostały przeniesione do Arouaise we Francji. W 1430 r. zostały z powrotem zabrane do Włoch, a konkretnie do kościoła p. w. św. Tryfona w Rzymie, z czasem przemianowanego na kościół p. w. św. Augustyna.

Święty Augustyn, opowiadając o historii swej drogi do chrześcijaństwa, z tkliwością wspominał swoją matkę, choć wcześniej przez wiele lat ją lekceważył. Monika podobnie jak jej syn została uznana za świętą. Pierwotnie jej kościelne wspomnienie przypadało 4 V, z czasem jednak zostało przeniesione na 27 VIII. Przypada ono dzień przed wspomnieniem świętego Augustyna. Święta Monika jest patronką matek, wdów i kościelnych stowarzyszeń.

Dzięki niej imię "Monika" stała się dość popularnym imieniem. Co ciekawe, nie jest znana jego geneza. Według jednej wersji pochodzi od greckiego słowa "monos" (pojedyczny), od którego pochodzi używany w europejskich językach przedrostek "mono-" (występujący m.in. w takich słowach jak "monotematyczny", "monochromatyczny" czy "monogamia") , według innej – od innego greckiego słowa, "monache" (samotna, odosobniona).

W Polsce są dwa kościoły pod wezwaniem św. Moniki – w Poznaniu i w Kajkowie (woj. warmińsko-mazurskie, pow. ostródzki).