Dziś mija 120. rocznica śmierci Henryka Siemiradzkiego, polskiego malarza.

Henryk Siemiradzki urodził się w 1843 roku w majątku Pieczeniegi w okolicach Charkowa (obecnie Pieczenihy na Ukrainie) w rodzinie szlacheckiej. W 1864 roku ukończył studia na wydziale nauk ścisłych i przyrodniczych uniwersytetu w Charkowie. Potem studiował malarstwo w Monachium. W roku 1872 roku osiadł w Rzymie. Początkowo wynajmował pracownię w pobliżu Placu Hiszpańskiego, potem stworzył własną w swoim domu przy ulicy Via Geata, skąd można było oglądać piękne widoki na Rzym i Góry Albańskie, wykorzystywane chętnie w obrazach.

Siemiradzki był reprezentantem akademizmu. Malował obrazy, często sporych rozmiarów, ukazujące teatralnie ujęte sceny z życia starożytnych Greków, Rzymian oraz pierwszych chrześcijan. Do najbardziej znanych jego obrazów zaliczane są "Chrystus i jawnogrzesznica" (1872), "Pochodnie Nerona" (1876), "Taniec wśród mieczów" (1880), "Fryne" (1889), "Dirke chrześcijańska" (1897). Co ciekawe, Siemiradzki namalował też dwa obrazy pełniące funkcję... kurtyn w teatrach (w krakowskim i we lwowskim – odpowiednio w 1894 i 1900 roku).

Znany był z dokładnego studiowania tematów, dopracowywania detali. Krytycy, jak Stanisław Witkiewicz, zarzucali mu, że jego obrazy skupione są na pięknie ludzi i przedmiotów, za to pozbawione głębi psychologicznej. Generalnie Siemiradzki był jednak ceniony w Polsce i innych krajach, otrzymywał najwyższe wyróżnienia na międzynarodowych wystawach, był zapraszany do prestiżowych instytucji kultury, takich jak Akademia Sztuki w Paryżu.

Henryk Sienkiewicz, który zresztą przyjaźnił się z Siemiradzkim, inspirował się jego obrazami, zwłaszcza "Pochodniami Nerona", podczas pisania "Quo vadis".

Rosjanie uważali go za rosyjskiego malarza, choć on sam uważał się za Polaka. Mimo mieszkania na stałe we Włoszech często odwiedzał Polskę. W latach 80. XIX wieku kupił majątek ziemski w Strzałkowie (obecnie woj. łódzkie, pow. radomszczański), w którym zatrzymywał się podczas pobytów w Polsce. Tam też spędził ostatnie tygodnie swego życia.

Zmarł 23 VIII 1902 roku w Strzałkowie. Pochowany został w Krypcie Zasłużonych w kościele "Na Skałce" w Krakowie.