40. rocznica śmierci Arkadego Fiedlera starszego (7 III 1985)

Dziś mija okrągła, 40. rocznica śmierci Arkadego Fiedlera (starszego), znanego polskiego podróżnika i pisarza, autora wielu książek o podróżach, a także książki o lotnikach „Dywizjon 303”.

Arkady Fiedler starszy urodził się 28 XI 1884 w Poznaniu jako syn poligrafa i wydawcy Antoniego Fiedlera. Jak sam przyznał, ojciec wywarł na niego ogromny wpływ, zaszczepiając zainteresowanie przyrodą. Studiował filozofię i nauki przyrodnicze na uniwersytetach w Krakowie i Poznaniu. Ukończył też Akademię Sztuk Graficznych w Lipsku.

W roku 1917 wydana została jego pierwsza książka – tomik wierszy "Czerwone światło ogniska", drukowanych wcześniej w czasopiśmie "Zdrój".

W latach 1918-1919 Fiedler walczył w powstaniu wielkopolskim.

W latach 20. zaczął podróżować. Pierwsza jego książka o tematyce podróżniczej, "Przez wiry i porohy Dniestru", opublikowana została w 1926. Po wydaniu tej książki zaczął podróżować po całym świecie. Od 1927 odbył ponad 20 podróży do Ameryki, Afryki, Azji i Oceanii. Zawsze przywoził z tych podróży cenne okazy dla polskich muzeów i szkół. Zaczął też wydawać kolejne książki o swych wyprawach – "Bichos, moi brazylijscy przyjaciele" (1931), "Kanada pachnąca żywicą" (1935), "Ryby śpiewają w Ukalajali" (1935), "Jutro na Madagaskar" (1939) i kilka innych. Książki te, przybliżające odległe kraje i barwnie napisane, zdobyły dużą popularność, a sam Fiedler stał się jednym z klasyków literatury podróżniczej.

Wybuch II wojny światowej zastał go na Tahiti w Oceanii. Na wieść o wojnie opuścił tę wyspę i udał się do Francji, aby przyłączyć się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Wspierał kraj nie tylko służbą wojskową, ale i piórem. Napisał dwie książki poświęcone polskim żołnierzom: "Dywizjon 303" oraz "Dziękuję ci, kapitanie". Sławiły one polskich lotników i marynarzy.

Po zakończeniu wojny wrócił do kraju. Kupił dom w Puszczykowie w okolicach Poznania. W roku 1974, zachęcany przez wiernych czytelników, urządził w nim istniejące do dziś prywatne muzeum.

Fiedler nadal podróżował i nadal pisał książki na ten temat (między innymi "Rio de Oro" (1950), "Wyspa kochających lemurów" (1957), "Piękna, straszna Amazonia" (1971) ). Obok książek o tematyce podróżniczej pisywał też powieści dla młodzieży ("Mały Bizon" (1950), "Wyspa Robinsona" (1954), "Orinoko" (1957)). W 1973 wydał wspomnienia pt. "Mój ojciec i dęby", a 3 lata później ich dalszy ciąg "Wiek męski – zwycięski".

Arkady Fiedler starszy zmarł 7 III 1985 w Puszczykowie.

W późniejszych podróżach często towarzyszył mu syn, Arkady Fiedler młodszy. Odziedziczył on po ojcu nie tylko imię, ale też zamiłowanie do podróży. W 2013 r. odbyło się w Radzyniu spotkanie z nim w ramach Radzyńskich Spotkań z Podróżnikach, wtedy organizowanych przez Radzyńskie Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych i radzyński oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (obecnie przez stowarzyszenie "Podróżnik").