Święty Papiasz

Dziś poza Środą Popielcową jest też wspomnienie świętego Papiasza, biskupa Hierapolis.

Nie wiadomo zbyt wiele jego temat. Nie wiadomo dokładnie gdzie i kiedy się urodził, a nawet gdzie i kiedy zmarł. Urodził się prawdopodobnie między rokiem 55 a 75, zaś zmarł między rokiem 125 a 140. W każdym razie żył na przełomie I i II wieku. Był uczniem jakiegoś Jana, ale nie św. Jana Ewangelisty. Pełnił funkcję biskupem Hierapolis, miasta w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej, w którym od czasów pobytu w nim św. Pawła istniała gmina chrześcijańska.

Tym, dzięki czemu został zapamiętany, a nawet dzięki czemu bywa zaliczany do grona "ojców Kościoła", czyli myślicieli wczesnochrześcijańskich zasłużonych dla rozwoju myśli chrześcijańskiej, jest jego twórczość pisarska. Jest zasłużony wszakże nie dla rozwoju doktryny, ale dla biblistyki. Stało się tak, mimo że jego pisma nie zachowały się ona jednak do naszych czasów. Ich treść znana jest tylko z drugiej ręki, z cytatów i omówień innych chrześcijańskich autorów, przede wszystkim Euzebiusza z Cezarei. Dzięki temu znane są interesujące informacje o szczegółach powstawania Ewangelii, jakie święty usłyszał od uczniów apostołów.

Papiasz pisał, że to Ewangelia wg św. Marka została spisana jako pierwsza a jej autor był uczniem św. Piotra i nie znał osobiście Chrystusa. Przekazał też, że wydarzenia w tej Ewangelii są opisane niechronologicznie, to jest nie po kolei.

Istotne dla historyków i badaczy Pisma Świętego informacje przekazał też na temat Ewangelii wg św. Mateusza. Otóż ewangelista, choć był jednym z apostołów, znał osobiście Chrystusa i na pewno słyszał wiele jego mów, nie bazował tylko na swojej pamięci, ale na spisywanych wcześniej po hebrajsku wypowiedziach Chrystusa. Na podstawie tego przekazu niektórzy bibliści wysunęli przypuszczenie, iż cała Ewangelia wg św. Mateusza została pierwotnie spisana po hebrajsku i dopiero potem przetłumaczona na grekę. Ów domniemany hebrajski oryginał jednak nie zachował się.

Euzebiusz z Cezarei, pisząc o Papiaszu, krytykował go za przekonanie o szybkim nadejściu Paruzji i końca świata. Mimo to biskup Hierapolis został zaliczony do grona świętych, aczkolwiek jego kult nie rozwinął się szerzej. Jego wspomnienie przypada 22 II.