Zabytkowe balustrady w powiecie radzyńskim

W powiecie radzyńskim są 2 zabytkowe balustrady.

Balustradą złożone z szeregu słupków obramowanie (ogrodzenie) schodów, tarasów, balkonów, dachów i innych miejsc. Tak się składa, że dwa tego typu obiekty znajdują się na terenie powiatu radzyńskiego, a konkretnie w Radzyniu i Suchowoli, są wpisane do rejestru zabytków.

W przypadku Radzynia chodzi oczywiście o marmurową balustradę w kościele p. w. Trójcy Świętej, oddzielającą część kościoła przeznaczoną dla odprawiających msze księży i służby liturgicznej od reszty świątyni. Dokładny rok jej wykonania nie jest znany, jednak prawdopodobnie był to rok 1869. Jest to balustrada wykonana z marmuru: słupki z białego, reszta balustrady – z brązowego. Pośrodku balustrady jest bramka, zazwyczaj otwarta Zapewne została ufundowana przez Stanisława Szlubowskiego. Na filarach balustrady wyrzeźbiony został szlachecki herb Ślepowron. Herb ten pojawia się, wraz z innymi herbami (Jastrzębiec, Nałęcz i Pilawa) na znajdującej się pośrodku i przedzielającej tę balustradę na dwie części mosiężnej dwuskrzydłowej bramce. W 2002 r. balustrada w radzyńskim kościele została poddana konserwacji. Wykonała ją Zofia Kamińska-Rózga.

Zabytkowa balustrada znajduje się także w kościele p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Suchowoli. Powstała prawdopodobnie w 1927 roku. Wykonał ją Roch Sikorski. W przeciwieństwie do radzyńskiej jest w całości biała. Różni się także tym, iż jest zagięta, nie w linii prostej. Trochę inny, smuklejszy, jest także kształt słupków.