Święty Zenon z Werony

Dziś Kościół wspomina świętego Zenona, biskupa Werony.

Święty Zenon urodził się około 300 roku w Cezarei Mauretańskiej (obecnie Szarszal w Algierii). W młodości był świadkiem męczeństwa świętego Arkadiusza z Mauretanii. To właśnie dzięki Zenonowi wiadomo o tym fakcie i o jego szczegółach. Na temat świętego Arkadiusza był niedawno oddzielny artykuł:

https://radzyninfo.pl/pl/545_historia/230129_swiety-arkadiusz-z-mauretanii.html

Prawdopodobnie hart, jaki okazał podczas tortur święty Arkadiusz, wywarł wpływ na Zenona, który też stał się gorliwym chrześcijaninem.

Zenon pobierał nauki w Syrcie (obecnie w Libii) i Madaurze (obecnie w Algierii) – dwóch miastach znajdujących się w północnej Afryce, wtedy należących do państwa rzymskiego. Potem przeniósł się do Italii. W 350 r. został biskupem Werony, od której pochodzi jego przydomek. Jest to miasto w północnej części Włoch.

Zenon był energicznym biskupem. Starał się chrystianizować mieszkających w jego diecezji pogan, starając się, by nie przyjmowali jednak chrześcijaństwa powierzchownie. Dbał też o ludzi będących już chrześcijanami. Starał się ostrzegać ich przed herezjami, zwłaszcza przed arianizmem. Zenon zasłynął jako obrońca dogmatu o Trójcy Świętej.

Poza ustnymi kazaniami św. Zenon pozostawił po sobie także dorobek piśmienniczy, 93 t. zw. traktaty, będące cennym źródłem informacji na temat ówczesnej mentalności, metod duszpasterskich i wskazań liturgicznych. W swoich pismach święty zostawił szczegółowy opis ówczesnej praktyki udzielania Chrztu Świętego i Eucharystii.

Święty Zenon zmarł najprawdopodobniej w roku 375, choć są też podawane daty 371 i 380. Są późne i niepewne wzmianki o jego męczeństwie, zabiciu przez arian.

Po jego śmierci rozwinął się jego kult, szczególnie w Weronie i jej okolicach. W ikonografii jest przedstawiany w szatach biskupich, czasem z wędką lub rybą. Jest patronem Werony, wędkarzy, żebraków i łaziebnych. Z uznaniem o św. Zenonie wyrażali się św. Ambroży, św. Petroniusz i św. Grzegorz I Wielki. Jest przekaz tego ostatniego, że Weronę ominęła powódź po modlitwach z proszeniem o orędownictwo św. Zenona.

Pod wezwaniem świętego Zenona jest bazylika w Weronie oraz katedra w Pistoi w Toskanii we Włoszech.

Kult świętego Zenona nie jest zbyt popularny poza Włochami, ale samo imię Zenon stało się dość popularne, nie tylko dzięki temu świętemu, ale także dzięki innym świętym oraz dzięki starożytnym greckim filozofom Zenonowi z Elei i Zenonowi z Kitionu. Pierwszy z nich był twórcą słynnych „paradoksów Zenona”, drugi – twórcą stoicyzmu.

Samo imię pochodzi ze starożytnej Grecji i ma korzenie pogańskie, było bowiem skróconą wersją imienia Zenodoros, co znaczyło „dar Zeusa”. Jest inne podobne rzadziej występujące imię mające taką samą genezę – Zenobiusz. Oba te imiona mają formy żeńskie (Zenona i Zenobia).

W Polsce według danych ze stycznia 2022 r. imię Zenon jest 91. pod względem popularności. Nosi je prawie 45 tysięcy mężczyzn w naszym kraju.